LAST HOPE
#edit Zdajemy sobie sprawę że długie i nie chce się czytać, ale warto
Wstęp
Poradnik ten został napisany z myślą o nowych graczach V-Life, jednakże każdemu opłaci się przynajmniej przejrzeć zawartość tego postu, chociażby po to aby poznać tok myślenia i wizję RP twórców serwera i osób tu grających.
Shoty czy streamerzy RP o wątpliwej reputacji bawią publikę, jednak ich gra bawi tylko widzów. Ci widzowie zachęceni dobrą zabawą znajdują pierwszy lepszy serwer i psują zabawę innym przez powielanie złych zachowań swoich idoli. Następnie zostają banowani w krótkim czasie. Aby temu zapobiec, powstał niniejszy poradnik stanowiący wprowadzenie do tematyki RP, a także zbiór reguł i dobrych zwyczajów przygotowujących do rozgrywki.
Nie uważamy się za bogów RP, całość należy traktować jako spis myśli oraz obserwacji mających na celu pomoc w zrozumieniu “z czym to się je”.
Czym jest Roleplay?
RolePlay - czyli improwizowana gra aktorska na żywo w sztucznym środowisku. W naszym przypadku tym środowiskiem jest świat GTAV. Każdy czerpie radość z innych sfer rozgrywki. Niektórzy lubią kreować skomplikowaną fabułę, inni mogą zapełniać “tło” świata postaciami epizodycznymi. To czym zajmiesz się na serwerze zależy tylko od Ciebie. Roleplay’u nie można porównywać z innymi grami, gdyż ma on zupełnie inny cel, a mówiąc dokładniej - nie ma celu. Nie ma tutaj ostatniej misji, ostatecznego przedmiotu do zdobycia, nie ma nawet ukrytego achievementu.
Ideę roleplay’u można porównać do cytatu z plakatu na ścianie nastoletniej blondynki.
“It's the friends we meet along the way that help us appreciate The Journey”.
Rozgrywka na V-Life prowadzona jest w fikcyjnym stanie Los Santos w czasach współczesnych i fabuła kreowana jest w oparciu o te realia. To znaczy, że raczej nie zobaczysz nigdzie wściekłego orka biegającego po ulicach. Dla uproszczenia rozgrywki wszystkie wydarzenia i postacie z fabuły GTA są pominięte, a żeby zachować spójność świata przedstawionego, organizacje przestępcze jak i większość biznesów pozostają na bazie tych z lore GTA.
In Character vs. Out Of Character
Na serwerze rozgrywka jest prowadzona In Character (IC), czyli w charakterze odgrywanej roli. Wszystko, co robimy powinno ograniczać się do możliwości, cech i wiedzy naszej postaci. Z drugiej strony jest świat Out of Character (OOC), czyli wszystko co dzieje się poza grą. Ważne jest, aby odróżniać wiedzę oraz informacje IC od OOC. Dlatego nawet jeśli studiujesz medycynę, Twój azjata-mechanik raczej nie ma pojęcia o czym mówią do niego lekarze.
Przenoszenie informacji spoza świata gry do świata naszej postaci to inaczej metagaming. Należy pamiętać, że:
Każda postać ma swoje własne wspomnienia oraz wiedzę, nie można mieszać informacji między postaciami.
Konflikty IC są czysto fabularne, nie mają odzwierciedlenia OOC.
Stosunki między graczami nie wpływają na relacje pomiędzy ich postaciami
Wiedza OOC, na przykład informacje zaczerpnięte od znajomych graczy, nie może być wykorzystana przez naszą postać
Nadużywanie mechanik gry do zdobywania wiedzy IC jest zabronione. Szukanie graczy w krzakach wyświetlając ich ID nad głową, podsłuchiwanie ludzi zza ściany czy podejmowanie się akcji “bo jest mało policji” również podchodzą pod metagaming i rzecz jasna są banowane.
Komendy
Komendy narracyjne pisane z perspektywy trzeciej osoby są najważniejszym narzędziem kreacji świata gry. Nie wszystko możemy i nie powinniśmy opisywać głosowo przez naszą postać, o czym w szczegółach będzie później.
Do narracji służą dwie komendy i obie należy bezwzględnie znać. Komenda /me służy do opisu czynności wykonywanych tylko i wyłącznie przez naszą postać. Co więcej, ograniczamy się do czynności zauważalnych w otoczeniu, odpada więc np, opisywanie o czym myślimy w danym momencie. Podmiot jest z góry narzucony, więc nie trzeba ciągle pisać kto jest wykonawcą czynności. Przykłady:
/me obraca głowę w stronę nadchodzącej osoby
/me uśmiecha się delikatnie
/me zdejmuje buty, po czym kładzie je na pobliskiej wycieraczce
Kiedy ktoś używa komendy /me podczas akcji z nami, wiemy na pewno, że to ta osoba jest wykonawcą opisywanej czynności oraz możemy to zauważyć.
Może się zdarzyć, że wykonawca chce sprowokować jakąś sytuację dając nam szansę na reakcję, np.
/me dyskretnie wyciąga telefon
sugerując nam, że wykonawca nie chce być zauważony, ale daje nam szansę na zareagowanie w postaci zauważenia tego co robi.
Przykłady złego użycia:
/me myśli o raciczkach - Jak już było wspomniane, myślenie nie jest czynnością, którą można zaobserwować
/me źle się czuje - Nie jest to opis wykonywanej czynności
/me szepcze: patrz na tego byczka - Opisywanie szeptu jest niepotrzebne, opcja szeptu istnieje w grze i wystarczy się odezwać.
/me zerka w stronę lasu, gdzie widać potężnego dzika, który wygląda złowrogo - dogłębny opis zwierzęcia wykraczający poza wykonywaną przez nas czynność
Warto się zapoznać z animacjami dostępnymi na serwerze, ponieważ czasem mogą zastąpić używanie komend. Przykładowo, zamiast /me wyciera szybę można odpalić animację, która robi dokładnie to samo.
Umiemy już opisywać co robi nasza postać, ale nic poza tym. Pora nauczyć się kolejnej komendy - /do ma trzy podstawowe przypadki użycia:
Opisuje otaczający nas świat gry
Opisuje stan naszej postaci
Pozwala dopytać się o stan rzeczy wokół naszej postaci
Przejdźmy najpierw przez każdy punkt po kolei.
Świat, który widzimy w grze jest statyczny i dość mocno ograniczony. Odpowiednie użycie komendy /do pozwoli za pomocą narracji nadać trochę dynamiki, opisując co się dzieje wokół. Co więcej, wszystko co widzimy lub sobie wyobrażamy poprzez narrację, można dokładniej zobrazować innym graczom. Przykłady:
/do drzwi są wyłamane
/do pod wejściem do sklepu leży menel
/me zerka w stronę lasu /do stoi tam potężny dzik o złowrogim spojrzeniu
Za pomocą /do możemy opisać wygląd, czy stan naszej postaci, który jest niemożliwy do przedstawienia w samej grze. Dzięki temu inni gracze dostają pełny obraz tego, co chcemy im przedstawić. Przykłady:
/do koszula jest poplamiona krwią
/do jest nieprzytomny
/do ma nogę w gipsie
Ważne jest to, że opisywać możemy wygląd/stan tylko naszej postaci. Każdy z graczy odpowiada za swoją postać i nie możemy narzucać im narracji. W takim przypadku z pomocą przychodzi kolejne użycie komendy /do: Zadawanie pytań innym graczom, aby wspólnie tworzyć świat bez narzucania tylko swojej narracji. Ważne jest, aby jakakolwiek narracja mająca wpływ na inną postać została zatwierdzona przez tę osobę. Przykłady:
Gracz1: /do czy Bob jest przytomny?
Gracz2: /do nie
Gracz1: /me zrywa koszulę z Francisa
Gracz1: /do czy mu się udało?
Gracz2: /do tak
Należy pamiętać, że jeżeli narracja dotyczy innego gracza to trzeba zapytać się o jego reakcję na nią, tak jak w przykładzie ze zrywaniem koszuli, pytamy się czy akcja którą chcemy wykonać udała się, a drugi gracz może to potwierdzić lub zaprzeczyć, najlepiej podając od razu powód.
Narzucanie innym stanu, czy prowadzenie narracji bez szansy na reakcję ze strony drugiego gracza to inaczej powergaming.
Staraj się unikać niepotrzebnych zdrobnień czy negatywnych zwrotów w narracji w stylu “łapie go za rąsie”, “łapie chuja obok za nogi i próbuje go wywalić”.
Narrator powinien być w miarę możliwości obiektywny.
Kategorycznie nie wolno używać komendy /do do kłamania na temat otoczenia. Jeżeli drzwi nie są wyłamane to nie możemy napisać, że są a następnie przejść przez nie jakby nigdy nic tłumacząc się, że przecież odegraliśmy. Świat przedstawiony przez komendy narracyjne musi być spójny i zgodny z prawdziwym stanem rzeczy, dzięki temu można obejść ograniczenia wynikające z mechanik samej gry. Oczywiście może się zdarzyć, że narracje dwóch różnych graczy nie pokrywają się, na przykład podczas opisywania zdarzeń z monitoringu. W takim wypadku niezbędne jest uzgodnienie wspólnej wersji.
Odgrywanie głosowe Odgrywanie głosowe - czyli to co opisaliśmy przed chwilą, z taką różnicą że wszystko dzieje się na czacie głosowym. Narodziło się to na serwerach RP w armie, gdzie rozgrywka miała być nastawiona na dynamikę, a nie klepanie komend jak w SAMP’ie i stanie w miejscu pisząc poematy o tym jak wyciągamy portfel z kieszeni. Poszło to jednak w złym kierunku i to co z tego wyniknęło jest z początku komiczne, a później żenujące. Mowa tu o takich kwiatkach jak skuwanie kogoś, co brzmi mniej więcej tak: “cyk prawa, lewa ręka, jesteś skuty”. Robione jest to z lenistwa i żeby zachować dynamikę akcji, czyli móc strzelać się bez spuszczania oczu z kolejnego celu i jednoczesnym robieniem innych czynności. Jak można się domyślić jest to zła praktyka i kategorycznie odradzamy jej kontynuowania, a nawet tego zabraniamy.
Jednakże można robić to z głową. Przypuśćmy że policjant prosi cię o podanie dokumentów, możesz napisać na /me że wyciągasz portfel z tylnej kieszeni spodni i podajesz dokumenty oficerowi, ale da się to zrobić prościej. Wykorzystując czat głosowy możesz nakierować drugą osobę co robisz dobierając odpowiednie słowa i intonację, np “Już Panu podaję Panie oficerze, proszę bardzo”. Jednym zdaniem unikasz pisania narracji na czacie i jednocześnie nie robisz z siebie kretyna wydając siebie dźwięki typu “cyk” i “siup”.
Metazwroty - twory powstałe na skutek gry patostreamerów i serwerów bez narracji pisemnej. Stwierdzenia przenoszące informacje OOC do świata gry w “zaszyfrowany” sposób. Używane kiedy chcesz powiedzieć w grze coś co robisz poza nią, np. musisz iść afk, ale nie powiesz “idę afk na chwilę, muszę się odlać”, więc mówisz “idę się zamyślić” czy “odlać w główce”. Słysząc to pierwszy raz brzmi to co najmniej komicznie, bo kto idzie zrobić siku w głowie? Jednak niektórzy przyzwyczaili się do tego i jest to dla nich coś zupełnie normalnego. Nie powielaj takiego zachowania i staraj się rozwiązywać takie sytuacje IC, np. idąc swoją postacią do toalety lub siadając samotnie na ławce informując, że idziesz coś zrobić na czacie local ooc.
Uleganie
Często można spotkać się ze stwierdzeniem że ktoś jest “mustwinem”, kimś kto za wszelką cenę chce wygrać bez względu na to, czy druga osoba też czerpie z tego przyjemność. Najczęściej występuje to podczas interakcji policji z przestępcami. Jedni chcą, żeby upiekło im się to co zrobili, a zadaniem drugich jest im to udaremnić. Cóż, takie są ich role, ale problem zaczyna się gdy jedno z nich chce wygrać aż za bardzo. Najłatwiej można zobaczyć takie zachowanie na serwerach o wątpliwej reputacji i u równie wątpliwych streamerów grających gangusów. Strzelają do wszystkiego co się rusza, a dopiero potem rozmawiają. Używają mechanik gry w taki sposób żeby zdobyć jak największą przewagę nad innymi, mówiąc krótko grają tak, aby wygrać i nic innego się nie liczy, to oni muszą być górą. Można nawet posunąć się o stwierdzenie, że coś sobie rekompensują grając w taki sposób. Nikt nie lubi przegrywać, ale nie można posuwać się z tym do tego stopnia.
Dlatego twierdzę, że przegrywanie i bycie uległym jest najtrudniejszą częścią RP, bo jak można się domyślić nikt nie chce tracić rzeczy lub być opluwanym raz za razem. Wiadomo, każdy chce być tym najsilniejszym i najgroźniejszym, ale to osoby które odgrywają postacie bezsilne i uległe są najbardziej cenione w społeczności.
Nie każdą walkę musisz wygrać, nie musisz być najbogatszy i najsilniejszy. Od czasu do czasu daj też wygrać innym, podłóż się im. Jak stracisz pieniądze to zawsze możesz zarobić więcej, jak stracisz broń to zawsze możesz zdobyć kolejną. Najlepsze akcje wychodzą kiedy obie strony dobrze się bawią, wtedy każdy coś wygrywa.
Jak nie tworzyć postaci?
W zależności czy dopiero zaczynasz zabawę w roleplay czy już liznąłeś tematu możesz pójść dwiema ścieżkami. Nowi gracze zazwyczaj wybierają linię najmniejszego oporu, czyli grają samych siebie. Ubierają postać tak jak samych siebie lub tak jak chcieliby się ubierać. Dokonują wyborów jakich dokonaliby we własnym życiu. Zazwyczaj wygląda to tak, że ubrany w garnitur będziesz jeździł skuterem i rozwoził pizzę. Potem pewnie przerzucisz się na narkotyki bO bArDzIeJ sIę OpŁaCa i kupisz sobie drogie autko, albo pięć. A jak już się dorobisz to stracisz sens bycia, zaczniesz szukać innych rozrywek lub przestaniesz grać bo przecież osiągnąłeś wszystko co da się osiągnąć i zdobyłeś co tylko się da.
Jak stworzyć postać?
Jeżeli zdecydujesz się pójść za naszymi radami musisz mieć pomysł. Nie musi to być od razu pomysł na całą postać, wystarczy punkt zaczepienia wokół którego możesz ją budować. Może to być pochodzenie, zawód, hobby czy umiejętność.
Załóżmy że chcę grać azjatą, który chce być mechanikiem. Jest to tylko pochodzenie i zawód, ale daje nam duże pole do popisu. W zależności od tego jak dobry z ciebie aktor możesz być tym azjatą na kilka sposobów. Jeżeli potrafisz zmieniać głosy możesz pokusić się o jakiś akcent, jeżeli nie to możesz na przykład mówić normalnie ale nie odmieniać czasowników przez przypadki, jak stereotypowy chińczyk w Polsce. Pochodząc z Japonii możesz mieć zamiłowanie do różnych dziwnych dla nas fanaberii, jak hentai i częstować tym każdego, kogo napotkasz. To właśnie takie drobne odchyły od normalności tworzą postacie, które aż miło spotyka się na ulicy.
Przy tworzeniu postaci warto pamiętać o tym, że dołączając do rozgrywki, stajemy się częścią świata i pomagamy go dalej kreować. Nasz pomysł powinien byc interesujacy właśnie z tego względu - Rozgrywka polega na interakcji z innymi graczami i potrzebny jest powód, dla którego pozostali będą ciekawi postaci, którą odgrywamy. Ludzie muszą chcieć z nami odgrywać, inaczej cała zabawa nie ma sensu.
A więc, co to znaczy interesująca postać? Wszystko sprowadza się do kreatywnego myślenia. Pomysły typu “bede policjantem/medykiem” “będę gangusem” czy “będę menelem” są na tyle oklepane i mało ciekawe, co bardzo ogólne. Zaczynając rozgrywkę dobrze wiedzieć do czego się dąży i jaki jest następny krok, a do tego trzeba wczuć się w naszą rolę. Nawet improwizowanie dialogów bez znajomości swojej postaci traci na jakosci, ponieważ albo nie jestesmy wierni jednemu schematowi i niszczymy spójność postaci, albo odgrywamy samych siebie, zazwyczaj z dzbanowym twistem.
Nieznajomość świata roleplay i tworzenie randomowej postaci zwykle kończy się znudzeniem w krótkim czasie, ponieważ taka osoba nie wie jak pchnąć rozgrywkę dalej.
Rozwój postaci
Wiele dobrych postaci, tak samo jak w książkach czy filmach, cechuje się dynamiką. Postacie dynamiczne ulegają zmianom wraz z rozwojem fabuły, dzięki temu ich charakter nabiera głębi. Jeśli planujesz odgrywać swoją postać przez dłuższy czas, warto przyjrzeć się jej wadom czy temu, co chce osiągnąć. Na skutek wydarzeń w trakcie gry, czy poznanych lub utraconych osób nasza postać może się poprawiać, popadać w nędze, zmieniać swoje cele. Staraj się podchodzić konsekwentnie do podejmowanych decyzji oraz ich skutków. Takie zachowanie tworzy związek przyczynowo-skutkowy, gdzie każdy z graczy ma faktycznie wpływ na kształtowanie nie tylko swojej postaci.
autorzy: kapitan kwik i Mintaz
